ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ Η ΒΡΕΤΑΝΙΚΗ ΚΟΥΖΙΝΑ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ;

Ποια πιάτα σερβίρονται στη μεγαλόνησο της Γηραιάς Ηπείρου με ρίζες στις πραγματικές παραδόσεις της βρετανικής κουζίνας σήμερα και ποια από αυτά είναι μοντέρνοι συγκερασμοί του δυτικού και του ανατολικού κόσμου;

Στο part 1 του άρθρου για τη Βρετανική κουζίνα μιλήσαμε κυρίως για την επίδραση διαφόρων πολιτικοοικονομικών γεγονότων στην γαστρονομία της Βρετανίας. Είδαμε τι συνέβη σε κλασικά βρετανικά πιάτα, γιατί μια ολόκληρη γενιά Βρετανών ξέχασε να μαγειρεύει και πώς αναδύθηκε το πλέον κλασικό fish and chips, για να θρέψει γενιές και γενιές της βρετανικής λαϊκής τάξης.

Στο part 2 θα μιλήσουμε για τη βρετανική κουζίνα σήμερα και πώς οι επιρροές που δέχτηκε από την αποικιοκρατία και μετά, διαμόρφωσαν ένα πολυεπίπεδο γαστρονομικό γίγνεσθαι. 

Βρετανική αποικιοκρατία & γαστρονομική επανάσταση

Δεν είναι η πρώτη φορά στην ιστορία που ο κατακτητής γίνεται ακόλουθος της κουλτούρας της χώρας που μόλις κατέκτησε. Η ιστορία θέλει τους Ρωμαίους να κατακτούν την Αρχαία Ελλάδα, αλλά να κατακτώνται από τον πολιτισμό της. Ομοίως συνέβη και την εποχή της αγγλικής αποικιοκρατίας, όταν η Βρετανία αποίκησε την Ινδία, αλλά κατακτήθηκε από το ινδικό κάρι!

Στα τέλη της δεκαετίας του 1950 και της δεκαετίας του 1960 παρατηρήθηκε αύξηση της μετανάστευσης από τις πρώην βρετανικές αποικίες. Μαζί τους ήρθε επιτέλους ξανά στη Βρετανία και η...γεύση!!

International γεύσεις σε βρετανικό έδαφος

Αν και το πρώτο κινέζικο εστιατόριο στο Λονδίνο άνοιξε το 1908, η πραγματική εξάπλωση των κινέζικων εστιατορίων ξεκίνησε στα τέλη της δεκαετίας του 1950 και του 1960 με την εισροή μεταναστών από το Χονγκ Κονγκ. Μάλιστα, τα εστιατόρια αυτά έγιναν αμέσως πολύ δημοφιλή.

Στη δεκαετία του 1960 σημειώθηκε επίσης μια δραματική αύξηση του αριθμού των ινδικών εστιατορίων στη Βρετανία, ειδικά στο Λονδίνο και τη Νοτιοανατολική Ευρώπη. Όσο το δελτίο τροφίμων βρίσκονταν ακόμα σε ισχύ, ήταν πολύ δύσκολο, αν όχι ακατόρθωτο, να βρει κανείς τα μπαχαρικά που απαιτούνται για ινδική μαγειρική. Αλλά με την αύξηση της μετανάστευσης από την Ινδία και το τέλος του καθεστώτος προμήθειας τροφίμων με δελτίο, αυτό δεν ήταν πλέον πρόβλημα και τα ινδικά εστιατόρια άκμασαν.

Στα τέλη της δεκαετίας του 1960 έγιναν διαθέσιμα τα πρώτα ινδικά και κινέζικα “comfort foods”.To περίφημο κάρυ Vesta και το Vesta Chow Mein ήταν η πρώτη γεύση international φαγητού για πολλούς Βρετανούς. Επίσης, εκείνη την περίοδο εμφανίστηκε ένα νέο ποτό στην πόλη - η μπύρα lager! Αυτή η ελαφριά κρύα μπύρα ήταν ο τέλειος συνδυασμός - είναι ακόμα, ας μην γελιόμαστε - για το πικάντικο φαγητό που μόλις είχαν γευτεί οι Βρετανοί.

Πώς διαδόθηκε το κρασί στη Μ. Βρετανία;

Στα τέλη της δεκαετίας του '60 και στις αρχές της δεκαετίας του '70 τα δείπνα είχαν γίνει πολύ δημοφιλή. Τα νέα μοντέρνα international πιάτα, όπως τα σπαγγέτι μπολονέζ, συχνά συνοδεύονταν από κρασί.

Πριν από τη δεκαετία του 1960, κρασί έπιναν μόνο οι ανώτερες τάξεις. Όλοι οι άλλοι έπιναν μπύρα, stout, pale, ale, ίσως και κανένα port. Τώρα το Blue Nun, το Chianti και το Mateus Rose ήταν οι νέες διαθέσιμες επιλογές για να συνοδεύσει κανείς το γεύμα του.

Βρετανική κουζίνα σήμερα

Στα τέλη της δεκαετίας του 1980, η βρετανική κουζίνα άρχισε να αναζητά μια νέα κατεύθυνση. Απογοητευμένοι με την υπερβολική (και ελλιπή ίσως) Nouvelle Cuisine, οι Βρετανοί σεφ άρχισαν να κοιτάζουν λίγο πιο κοντά στο «σπίτι τους» για έμπνευση. Χρησιμοποιώντας μια πλούσια (και σε μεγάλο βαθμό αγνοημένη) παράδοση και πολλά διαφορετικά και ενδιαφέροντα συστατικά, διαμορφώθηκε η βάση για αυτό που είναι σήμερα γνωστό ως σύγχρονο βρετανικό φαγητό.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη @LONDON • #ThisIsLondon (@london)

Η βρετανική διατροφή πάντα αντανακλούσε την αφθονία των δασών και τον μαξιμαλισμό της αριστοκρατίας. Μπορεί ορισμένα παραδοσιακά πιάτα, όπως το roast beef και το Yorkshire pudding να παραμένουν δημοφιλή, έχει όμως σημειωθεί σημαντική αλλαγή στις διατροφικές συνήθειες στη Βρετανία. Το ρύζι και τα ζυμαρικά πήραν τη θέση της πατάτας και η κατανάλωση κρέατος έχει μειωθεί. Τα φυτικά έλαια έχουν αντικαταστήσει τη χρήση του βουτύρου.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη The Ivy Collection (@the_ivy_collection)

Σήμερα δίνεται μεγαλύτερη έμφαση στα εκλεκτά, φρέσκα υλικά - ειδικά όταν μιλάμε για τα καλύτερα εστιατόρια στο Ηνωμένο Βασίλειο. Υλικά από όλο τον κόσμο όπως σολομός, εξωτικά φρούτα, γαρίδες, κρέας Νέας Ζηλανδίας, άγρια ​​πτηνά και κυνήγι γίνονται πεντανόστιμες σπεσιαλιτέ που προσφέρονται σε βρετανικά εστιατόρια.

Βέβαια, το ψάρι και τα όστρακα εξακολουθούν να είναι σημαντικά για τη βρετανική διατροφή. Άλλωστε, η Βρετανία είναι ένα τεράστιο νησί με περιοχές πλούσιες για αλιεία.

Το παραδοσιακό αγγλικό μενού της Κυριακής

Κάθε Κυριακή χιλιάδες οικογένειες Βρετανών κάθονται μαζί για να φάνε μια πραγματική πανδαισία ψητού κρέατος που σερβίρεται με ψητές πατάτες, λαχανικά και άλλα συνοδευτικά. Είναι μια παράδοση που χάνεται πίσως στους αιώνες.

Πώς ξεκίνησαν όλα;

Τον Μεσαίωνα, οι χωρικοί υπηρετούσαν τον άρχοντά τους για έξι ημέρες την εβδομάδα. Ωστόσο, οι Κυριακές ήταν μέρες ανάπαυσης και, μετά την πρωινή λειτουργία στην εκκλησία, οι χωρικοί συγκεντρώνονταν σε ένα χωράφι για να εξασκήσουν τις ικανότητές τους στη μάχη. Ως ανταμοιβή είχαν το ελεύθερο να πιουν μπύρα. Ένα γλέντι λοιπόν με ψητό βοδινό στη σούβλα στήνονταν κάθε φορά για όλους τις Κυριακές.
Η παράδοση έχει επιβιώσει μέχρι σήμερα γιατί το κρέας μπορεί να μπει στο φούρνο για να ψηθεί πριν πάει η οικογένεια στην εκκλησία και να είναι έτοιμο για φαγητό όταν έχουν όλοι επιστρέψει.

Syllabub - το πιο βρετανικό επιδόρπιο που υπάρχει

Τον δέκατο έβδομο αιώνα, μπαχαρώδης μηλίτης και γάλα βρέθηκαν για πρώτη φορά στο ίδιο μπολ, από ένα λάθος που έκανε μια νεαρή. Αυτό δημιούργησε την πρώτη ύλη για το Syllabub. Σήμερα το ίδιο γλυκό φτιάχνεται με σέρι ή κονιάκ, ζάχαρη, λεμόνι, μοσχοκάρυδο και διπλή κρέμα, δημιουργώντας ένα κρεμώδες ή λεπτόρευστο επιδόρπιο, ανάλογα με την επιλογή του pastry chef.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη at home catering (@athomecateringuk)

Photo Credits: Bacchanalia Mayfair, London