7+1 ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΨΑΧΝΕΙ ΕΝΑΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΣ ΣΤΙΣ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ

«Δεν έχουμε σταματήσει να ψάχνουμε. Εμφανιζόμαστε στα δίκτυα όπου χρειάζεται, μιλούμε με γνωστούς και φίλους, συζητούμε με άλλα άτομα της ομάδας και γενικά κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας για να προσελκύσουμε ανθρώπους ώστε να στελεχωθούμε. Φανταστείτε ότι φτάσαμε στο σημείο να συμφωνούμε σε όλα, να δίνουμε το χέρι μας σε υποψήφιο, ο οποίος τελικά δεν εμφανίζεται για να αναλάβει την επόμενη ημέρα. Θαρρείς και το κάνουν για εκδίκηση»!

Έλα που δεν σου θυμίζει κάτι το παραπάνω. Αυτό δεν συμβαίνει ολοένα και περισσότερο τα τελευταία δύο χρόνια λίγο πολύ στους περισσότερους εργασιακούς κύκλους; Ναι, καλά το σκέφτεσαι, όχι μόνον. Συχνά πυκνά, νιώθεις σα να σου παίρνει ο υποφήφιος συνέντευξη, και όχι εσύ σε εκείνον. Οι εργαζόμενοι ολοένα και διεκδικούν περισσότερα, όπως πού θα είναι το γραφείο μου, δεν πιστεύω να μην έχει παράθυρο, δεν δουλεύω περισσότερο από 8 ώρες, μπορεί στο δωμάτιο που θα μου διαθέσετε να φιλοξενηθεί και ο σκύλος μου, ελπίζω να καλύπτετε τα οδοιπορικά, τι μπόνους δίνετε το καλοκαίρι και τι το χειμώνα, και άλλα πολλά.

Και εκεί που σου γυρίζουν τα ματάκια και αδυνατείς να το κρύψεις και πας να φρενάρεις τον υποψήφιο με τρόπο που θυμίζει τον ταύρο στην αρένα φυσώντας, ξεφυσώντας, κοιτάζοντας με υψωμένο από τα νεύρα βλέφαρο και βροντοχτυπάς το πόδι, κάτι μέσα σου λέει ψυχραιμία γιατί τον έχω ανάγκη. Αλλά όπως λέει και η ελληνική ταινία «άτιμη κοινωνία που άλλους τους ανεβάζεις και άλλους τους κατεβάζεις». Δεν σε είδα όμως να εφαρμόζεις την παροιμία «των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουν».

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Harvard Business Review (@harvard_business_review)

Με θράσος ψελίζεις «με εκδικούνται». Θράσος, γιατί όταν οι αγελάδες ήταν παχιές ήθελες να τις αρμέγεις μόνον εσύ. Και όταν οι εκάστοτε ομάδες σού τόνιζαν την ανάγκη για να απολαύσουν και εκείνοι κάποια οφέλη, εσύ τους χαρακτήριζες απαιτητικούς.

Γιατί πίστευες ότι μόνον εσύ πρέπει να απολαμβάνεις;  Και από που πηγάζει μέσα σου ότι εσύ έχεις δικαίωμα στην ανάπτυξη, τα κέρδη, την χαλαρότητα, ενώ οι άλλοι όχι; 

 Μην συνοφρυώνεσαι τώρα και το παίζεις θύμα. Και για να μην νιώθεις αδικία, μήπως να πούμε τις βασικές ανάγκες ενός εργαζομένου για να φρεσκάρεις τα κανάλια της εσωτερικής αντίληψης και κατανόησης; Για πάμε!

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη MixR (@mixrsocial)

Διάβασε επίσης: Τι συμβαίνει με το κίνημα Quiet Quitting στην εργασία;

Τι ψάχνουν οι εργαζόμενοι;

1. Ικανοποιητικές απολαβές

Ε ναι, όλοι έχουν ανάγκη τον μισθό τους. Και την αύξηση. Και το μπόνους. Και να αγοράσουν αυτοκίνητο, σπίτι, ρούχα, δώρα, καλούδια. Δεν επιθυμούν να δουλέψουν επειδή βαριούνται να κάτσουν στο σπίτι τους. Ο βιοπορισμός από την αρχαιότητα ήταν αναγκαία συνθήκη επιβίωσης!

2. Ένσημα

Τα ένσημα δεν είναι επιλογή ακολουθίας ενός εργοδότη. Είναι το αυτονόητο και νόμιμο δικαίωμα που καθιστά βασικό το λιθαράκι της εμπιστοσύνης μεταξύ ομάδων και εργοδοτών. Αλήθεια τώρα, πιστεύεις ότι κόβοντας μερικά ένσημα για να γλυτώσεις λίγες εισφορές κάνεις καλό; Όσα περισσότερα σημάδια ανασφάλειας εκπέμπεις, τόσο περισσότερο γαργαλάς τους κάλυκες υπομονής των ανθρώπων σου, με μοιραίο επακόλουθο την απομάκρυνση.

3. Παροχές

Σου αρέσει το σπιτάκι σου; Να σου πω ένα νέο; Και του εργαζόμενου. Για τους ίδιους λόγους που αρέσει και σε εσένα το δικό σου. Ξέρεις. Ζεστασιά, θαλπωρή, περιβάλλον, καθαριότητα, ηρεμία, αξιοπρέπεια. Να σου πω και ένα ακόμη νέο; Αν κάποιος μείνει σε ένα δωμάτιο γιατί δουλεύει ως εποχικός υπάλληλος, θέλει να επιστρέφει καθημερινά σε ένα περιβάλλον με όμορφα χαρακτηριστικά. Τα υπόγεια, ανήλια, μουχλιασμένα, χαμηλοτάβανα χωρίς ψυγείο, χωρίς κλιματισμό, ντουλάπες (ντουλάπες βρε αθεόφοβε να βάλει τα ρούχα του, όχι ένα κακοτράχαλο στήριγμα για 2 κρεμάστρες), χωρίς πατζούρι, χωρίς κουρτίνα, χωρίς κλειδαριά ασφαλείας στην πόρτα. Πώς να σου το πω, δεν τον προσελκύει. Παρεμπιπτόντως, το δίκλινο δωμάτιο που δύο άνθρωποι, ξένοι μεταξύ τους μοιράζονται, ανεξάρτητα από το αν γνωριστούν στην πορεία, λογίζεται με δύο μονά κρεβάτια για να κοιμούνται ξεχωριστά όχι μαζί στο ίδιο...

4. Αξιοπρεπή σύνταξη

Προφανώς όπως εσύ θέλεις να βγεις σε σύνταξη μετά από 40 χρόνια εργασίας και να απολαύσεις απλά και καθημερινά, όπως να πίνεις ένα καφέ με τους φίλους, να κάνεις δώρο στα εγγονάκια σου, να πας ένα τριήμερο, έτσι και ο εργαζόμενος. Και μάντεψε: θέλει να έχει μία αξιοπρεπή σύνταξη και όχι ψίχουλα.

5. Εταιρική εκπαίδευση 

Το όνειρο του κάθε μαθητή είναι να σπουδάσει στο πανεπιστήμιο ή την σχολή που ονειρεύεται και με την μάθηση που θα αποκτήσει σαν εργαλείο να βγει στον επαγγελματικό στίβο. Αλλά, αν είναι κάτι σίγουρο ότι θα αλλάξει, αυτή είναι η ίδια η αλλαγή που συντελείται σε όλα. Ναι βρε φιλόσοφε αυτό εννοώ που σκέφτεσαι. Αν δεν εκπαιδεύσεις τους ανθρώπους της ομάδας σου, τότε θα χάσουν την αλλαγή. Και αν την χάσουν αυτοί, θα την χάσεις και εσύ, γιατί αυτοί που δουλεύουν στην εταιρία σου δεν θα μπορούν να ακολουθήσουν την εξέλιξη, αλλά την βροντοσαυρική παλαιωμένη γνώση που δεν τους έδωσες τα εργαλεία για να φρεσκάρουν. Πώς το είπες αυτό, κοστίζει η εκπαίδευση; Όταν όμως πας στον γιατρό εσύ ή κάποιος από την οικογένειά σου επιλέγεις τον επιστήμονα που έχει κάνει μετεκπαιδεύσεις και ακολουθεί τα δρώμενα της τεχνολογίας και εξέλιξης; Εμ, βέβαια θέλεις τον καλύτερο και τον πληρώνεις αδρά για να σε κάνει καλά. Στην επιχείρησή σου όμως κάνεις το αντίθετο, γιατί σε έπιασαν καβούρια στην τσέπη από φόβο μήπως σου φύγει ο υπάλληλος και πάνε στράφει τα λεφτά που έδωσες να τον εκπαιδεύσεις.

6. Εταιρική κουλτούρα

Είδες που με πας στο επόμενο και με προκαλείς; Εκδικήσαι μεγάλε μου τον εαυτό σου και την επιχείρησή σου. Μην κουνάς δάχτυλο στον υπάλληλο και τολμάς να σκεφτείς ότι αυτός σε εκδικείται. Αφού εσύ δεν σε γουστάρεις και αυτοσαμποτάρεις την εξέλιξή σου. Κουλτούρα βρε αθεόφοβε. Φτιάξε κουλτούρα. Κάνε τους να ξυπνούν το πρωί και να έρχονται μπολιασμένοι με χαρά, ευεξία, όρεξη. Κουλτούρα είναι (όπως είπε και ένας γκουρού του Marketing) αυτό που σκέφτονται οι υπάλληλοι σου την Κυριακή για την Δευτέρα το πρωί που θα έρθουν στην δουλειά.

7. Προσωπική εξέλιξη 

Μέρος της κουλτούρας είναι η εσωτερική αναβάθμιση των ανθρώπων σου. Σταμάτα να ψάχνεις να προσλάβεις από έξω μόνον και ξεκίνα να δίνεις τα εργαλεία στην αναβάθμιση εκ των έσω. Μόνον έτσι θα καταφέρεις να τους κρατήσεις στην εταιρία και να «διαφημιστείς», καθώς ο ευχαριστημένος υπάλληλος διαφημίζει το εταιρικό περιβάλλον.

8. Αποτελεσματική διοίκηση

Και κάνε μας την χάρη και κόψε την πιπίλα των κανονισμών και εσωτερικών διαδικασιών που θέλεις να εφαρμόζεις και να ακολουθείς σαν στρατηγός. Ακόμη και οι πιο οργανωμένοι στρατοί έχασαν μάχες και πολέμους λόγω ανελαστικότητας στην σκέψη. Δεν έστριβαν ρε παιδί μου, πώς το λένε. Η κουλτούρα τρώει την στρατηγική για πρωινό, μεσημεριανό και βραδινό.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη FORTUNE (@fortunemag)

Editor's Tip: Κόψε λοιπόν το μελόδραμα της εκδίκησης σαν να σε κυνηγούν ορκισμένοι εκδικητές σε εφιάλτη. Κοιμήθηκες επί σειρά ετών και καλλιέργησες νοοτροπία αντεκδίκησης.  O Ινδός στοχαστής και ακτιβιστής Μαχάτμα Γκάντι, είπε: 

«Το μόνο αποτέλεσμα που θα έχει το οφθαλμόν αντί οφθαλμού είναι ότι θα καταλήξει να κάνει όλον τον κόσμο τυφλό»

Κρατάς στα χέρια σου το φως. Απλά άναψε την λαμπάδα της ελπίδας!

Photo Credits: Igor Omilaev on Unsplash