ΠΩΣ ΝΑ ΜΗΝ ΑΥΤΟΠΑΓΙΔΕΥΤΕΙΣ

Προσπαθείς, ξανα-προσπαθείς, ψάχνεις να δεις αν τα κατάφερες, νομίζεις ότι το έκανες, περιμένεις τις δάφνες τις επιτυχίες, ψάχνεις να δεις που είναι, νιώθεις ότι ίσως να καθυστερούν αλλά θα έρθουν, και κάπου εκεί φτάνεις σε προσωπικό αδιέξοδο, γιατί μάλλον κάτι έχασες...Δεν ήρθε ούτε το αποτέλεσμα ούτε οι δάφνες!

Πως είπες; Φταίνε αυτοί στους οποίους το ανάθεσες που δεν σε κατάλαβαν; Εσύ τα είπες καλά, αλλά αυτοί μπερδεύονται; Αναμενόμενο γιατί δεν είναι δυνατή η ομάδα; Ας μπορούσες να τους αλλάξεις όλους και θα έτριβε τα μάτια του ο προϊστάμενος από το αποτέλεσμα; Είναι παγιδευμένοι από τις ανασφάλειες τους και αδαείς; Εσύ έχεις καθαρό πνεύμα αλλά δεν σε ακολουθούν;

Σώπα βρε τιτανομέγιστε που φταίνε όλοι οι άλλοι εκτός από εσένα…. Σώπαινε βρε παιχταρά μου, που έχρισες τον εαυτό σου Γιάννη Αντετοκούμπο και τα παιχτάκια δεν σε ακολουθούν. Βρε, ακόμη και αυτός που τον μείωσαν, του φέρθηκαν ρατσιστικά, τον κορόιδεψαν, σχολίασαν και σχολιάζουν κάθε του κίνηση ως οι νέοι θεοί του μπάσκετ και μετά Χριστό προφήτες, είναι ταπεινός και ακούει στωικά όλους και όλα με καθαρή σκέψη και παρρησία.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Giannis Ugo Antetokounmpo (@giannis_an34)

Ξέρεις γιατί βρε μάγκα, ξερόλα; Γιατί δεν αυτοπαγιδεύεται και έχει στόχο. Γιατί βάζει όρια γνωρίζοντας πως στα καλά είναι τέλειος, αλλά στα κακά έρχονται οι λύκοι να τον φάνε. Αυτοί δηλαδή που νομίζουν ότι είναι λύκοι.

Ευτυχώς που ο Ιταλός πολιτικός Νικολό Μακιαβέλι είπε κάπου στις αρχές του 1500 ότι;

 «Το λιοντάρι δεν ξέρει να προστατευθεί από παγίδες και η αλεπού δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τους λύκους. Πρέπει να είσαι λοιπόν αλεπού για να αναγνωρίζεις τις παγίδες και λιοντάρι για να τρομάζεις τους λύκους».

Ηρέμησες τώρα; Αν όχι πήγαινε 2 λεπτάκια μπροστά στον καθρέπτη κοίταξε σε, σκέψου πολύ γρήγορα μια προσωπική αποτυχία που κινήθηκες σύμφωνα με τα παραπάνω και κάτσε να τα πούμε. Ναι, ναι, καλά κατάλαβες. ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ εμπειρία όχι επαγγελματική. Γιατί; Μα είναι προφανές. Γιατί το προσωπικό σε πονάει μεγάλε μου. Σου κοστίζει συναισθηματικά και ψυχικά. Ενώ η δουλειά; Εντάξει μωρέ, δικιά σου είναι; Άλλος πληρώνει. Παραλληλίστηκες; Κάτσε κάτω να τα πούμε τώρα.

Ξέχνα τα δόγματα

Όλα ξεκινούν από το δόγμα. Και μην το αρνείσαι. Δόγμα έχεις στο μυαλό σου. Δεν το καταλαβαίνεις αυτό; Πάρε παράδειγμα την Αμερική. Εδώ και δεκαετίες, το στρατηγικό δόγμα των ΗΠΑ προϋπέθετε έναν κόσμο υποκείμενο στην ενιαία ηγεμονία τους. Η λογική αυτή βρήκε την αποκορύφωσή της μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, όταν οι Ηνωμένες Πολιτείες θεώρησαν ότι δεν επιβίωσαν απλώς του σοβιετικού ανταγωνισμού, αλλά και ότι τον νίκησαν αποφασιστικά, δίνοντας στον εαυτό τους το δικαίωμα να σχεδιάσουν και να επιβάλουν μια νέα παγκόσμια τάξη. Και βλέπεις τα σημερινά χαΐρια μας παγκοσμίως!

Για προσπάθησε να το κάνεις δικό σου τώρα. Για να πετύχεις κάτι πρέπει να ξεχάσεις τα δόγματα, να βγεις στην επιφάνεια απογυμνωμένος και να καταλάβεις πρώτα τα συναισθήματα σου. Βέβαια εδώ προκύπτει το ερώτημα. Μπορείς, θέλεις, ξέρεις πως να το κάνεις; Μην απαντήσεις. Απλά σκέψου ότι μιλάμε για άβυσσο σκέψεων όταν ξεκινήσεις να το αναλύεις. Και φόβου ασφαλώς. Γιατί τα φοβάσαι καλέ μου τα συναισθήματά σου. Φοβάσαι την μετεξέλιξή τους. Δεν το λέω εγώ. Το είπε ο Sigmund Freud:

«Όσα συναισθήματα δεν εκφράζονται, δεν πεθαίνουν ποτέ. Θάβονται και αναδύονται αργότερα με άσχημο τρόπο.»

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Daily Philosopher (@dailyphilosopher)

Πωπω, πώς σκιάχτηκες τώρα. Ίδρωσες. Τρέμουν τα πόδια σου. Άσε βρε πουλάκι μου τα γιατί και δες το προφανές. Γιατί ξέρεις πως όταν βγουν, η ανάδυση δεν θα είναι φυσική. Θα προκαλέσει τσουνάμι. Και το τσουνάμι όταν ξεσπάσει, καλό είναι να μην στέκεσαι να το βγάλεις φωτογραφία επειδή είναι όμορφο. Βάλε τα πόδια στην πλάτη και τρέξε σε ύψωμα για να σωθείς.

Να την η αυτοπαγίδευση. Θάβεις, προσπαθείς να ξεχάσεις, αλλάζεις παραστάσεις, κάνεις τον αδιάφορο, αγοράζεις ελπίδα και τελικά αυτοπαγιδεύεσαι σε τέτοιο κακό βαθμό που όταν ξεσπάσει το συναίσθημα τα στέλνεις όλα στο ανάθεμα.

Να οργανωθούμε λοιπόν, γιατί απάντηση δεν υπάρχει στο τι κάνεις, αλλά τουλάχιστον να κάνεις μια προσπάθεια να αποφύγεις την εφαρμογή του γνωμικού του Αμερικανού συγγραφέα με Νόμπελ, Τζων Στάινμπεκ (1902-1968), που είπε ότι «Ο άνθρωπος είναι το μόνο είδος αρπακτικού που στήνει μόνος του την παγίδα του, τη δολώνει, και μετά πέφτει μέσα σ’ αυτήν.»

Let’s roll.

Πώς να προλάβεις την αυτοπαγίδευση;

1. Μείνε ήρεμος / η  και ψάξε την εσωτερική σου ισορροπία. Δηλαδή προσπάθησε να πετύχεις μια κατάσταση ηρεμίας. Αυτό θα σε προετοιμάσει, ώστε να αντιμετωπίσεις τις προκλήσεις αμερόληπτα.

2. Αναθεώρησε ή καλύτερα υιοθέτησε μια συγκεκριμένη νοοτροπία αντιμετώπισης των προβλημάτων. Δες την πρόκληση πιο ουδέτερα για να εντοπίσεις την δυσκολία, αλλά και την πιθανή λύση αποτελεσματικά.

3. Κάνε deep dive που λένε και στο χωριό μου στα συναισθήματά σου, και προσπάθησε να τα αναγνωρίσεις. Προσπάθησε να σε καταλάβεις. Δεν χρειάζεται να googleάρεις αν είναι σωστά ή λάθος. Δικά σου είναι χριστιανή μου, δεν έχουν φόρμουλα εφαρμογής ούτε ψάχνεις να πάρεις μετάλλιο. Εντόπισε τα. Κράτησέ τα.

4. Μην μιζεριάζεις βρε πουλάκι μου. Ότι και αν συμβεί, γούσταρε λίγο αυτό που σου συμβαίνει. Καλό ή κακό, κάτι θα μάθεις για την πάρτη σου παραπάνω που θα σε βοηθήσει στο μέλλον. Ακόμη και στην πίεση κάτι θετικό υπάρχει. Κάτι που όσο αντίξοο και να είναι θα σε διδάξει κάτι.

5. Ξεκίνα να σε φροντίζεις. Πρόσεχε δεν σου λέει κανείς παράτα το πρόβλημα ή την σκέψη σου. Είπαμε αυτοπαγιδεύεσαι. Απλά κάνε αυτό που γουστάρεις. Άθλημα, Διάβασμα, τρέξιμο, μπουζούκια, καφέ, χαλαρουίτα. Κάνε το. Δεν σημαίνει ότι αγνοείς αυτό που σου συμβαίνει. Αλλά έτσι θα μπολιάσεις και λίγο την ψυχή σου και θα ξεκολλήσεις.

Ο όχι επίλογος

Τώρα εσύ θέλεις επίλογο. Σε βλέπω. Νομίζεις ότι θα ακούσεις κάτι που θα κλείσει με την ρήση του στυλ «στο λέω εγώ η Λεμονιά που έκανα χίλια προξενιά».

Μπα, δεν παίζει επίλογος. Θα το ξαναπιάσουμε γιατί δεν θα σταματήσεις ποτέ να αυτοπαγιδεύεσαι. Κράτα όμως το παρακάτω αγαπημένο απόφθεγμα του Αργεντίνου ψυχοθεραπευτή Χόρχε Λουίς Μπόρχε, που αν σου τύχει την έβαψες.

«Ο χειρότερος λαβύρινθος δεν είναι εκείνος με το περίπλοκο σχέδιο που μπορεί να μας παγιδεύσει για πάντα, αλλά μια μοναδική και τέλεια ευθεία γραμμή.