ΤΟ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΜΟΥ BAR

Πλατεία Συντάγματος. Η ώρα είναι περίπου 11-12 το βράδυ. Βγαίνουμε από το μετρό ή το ταξί. 200 μέτρα περπάτημα στην Καραγιώργη Σερβίας, δεξιά στη Βουλής. Χαζεύουμε τις σοκολάτες και τα τρουφάκια στο "Αριστοκρατικόν". Δυο, τρία βήματα ακόμα. Βαριά πόρτα. Την ανοίγω και ασυναίσθητα "ανοίγει" και ένα χαμόγελο στο πρόσωπο μου. Ένα τελευταίο βήμα και είμαι μέσα. Μέσα στο αγαπημένο μου bar και ταυτόχρονα μέσα σε ένα διαφορετικό "state of mind"."The 7 Jokers". Εκεί που νιώθω σαν να είμαι στο σπίτι μου. Εκεί που θα πιω το πρώτο ποτό των διακοπών με το φίλο μου τον Χρήστο. Εκεί που θα πιω το τελευταίο ποτό των διακοπών με τον φίλο μου τον Χρήστο. Και πολλά ακόμα ποτά στο ενδιάμεσο, με άλλους φίλους.

Λόγω δουλειάς και προσωπικού βίτσιου, έχω επισκεφθεί πάνω από 1000 bars και εστιατόρια σε διάφορες χώρες. Ειλικρινά δεν έχω βρει άλλο χώρο που να νιώθω όπως στο 7 Jokers. Και αυτό, παρότι είναι ίσως κομπλιμέντο για το συγκεκριμένο bar (όχι ότι το χρειάζεται...), είναι ταυτόχρονα εξαιρετικά ενοχλητικό για εμένα. Γιατί δεν μπορώ να έχω πρόσβαση όσο συχνά θέλω. Και εδώ που ζω, δεν έχω βρει κάτι που να με κάνει να νιώσω έστω και λίγο το ίδιο!

Γράφοντας αυτά, διαπιστώνω ότι έχω να πάω σε bar κάτι παραπάνω από 8 μήνες, λόγω των μέτρων που ισχύουν εδώ. Και μάλλον δεν θα πάω για καιρό ακόμα. Και κάθε φορά σκέφτομαι πόσο πολύ μου έχει λείψει. Να κάτσω σε μια μπάρα. Να διαβάσω το μενού. Να μου σερβίρουν το ποτό μου. Ενίοτε να γκρινιάξω γιατί δεν είναι αυτό που παρήγγειλα ή όπως θα έπρεπε να είναι. Να μιλήσουμε για αυτά που δεν μιλάμε στο σπίτι. Να χαζέψουμε τον κόσμο γύρω και να κάνουμε "κοινωνικό σχολιασμό". Να προσπαθήσουμε να πούμε όσα δεν λέγονται μέσω τηλεφώνου με φίλους.

Και αφού ξεπεράσω το σοκ της παραπάνω διαπίστωσης, γεννιούνται δυο εύλογα ερωτήματα. Γιατί τα bars είναι σημαντικά στη ζωή μας; Και τι είναι αυτό που κάνει για μένα το 7 Jokers τόσο διαφορετικό;

Γιατί τα bars είναι σημαντικά στη ζωή μας;

Κάθε bar, οπουδήποτε στον κόσμο, από το πιο μικρό και φθηνό μέχρι το πιο πολυτελές, επιτελούν, για μένα, ένα βασικό έργο. Παρέχουν ένα περιβάλλον αποσυμπίεσης και αποστασιοποίησης από την καθημερινότητα, είτε αυτή είναι καλή, είτε είναι λιγότερο καλή. Και αυτό δεν έχει να κάνει με τα ποτά που σερβίρουν. Πίστεψέ με, το αλκοόλ δεν έλυσε κανένα πρόβλημα ποτέ. Στην καλύτερη περίπτωση δημιούργησε ένα ακόμα το επόμενο πρωί. Είναι επιπλέον χώροι που για κάποιο μαγικό λόγο (εδώ μπορεί να βοηθάει λίγο το αλκοόλ) κάνουν τους ανθρώπους να ανοίγονται, να επικοινωνούν, να μοιράζονται τις σκέψεις τους πιο εύκολα. Κάτι που δεν γίνεται το ίδιο εύκολα σε ένα εστιατόριο για παράδειγμα ή όταν επισκέπτεσαι κάποιον στο σπίτι του. Είναι κάτι σαν ουδέτερες ζώνες επικοινωνίας.

Επιπλέον, και αυτό μπορεί να είναι καθαρά προσωπική εμπειρία, νομίζω ότι στο bar, ιδιαίτερα όσο περνάει η ώρα, μπορείς να δεις τον πραγματικό χαρακτήρα των ανθρώπων γύρω σου. Ο τρόπος που στέκονται, που πίνουν, που συμπεριφέρονται στο προσωπικό, που αλληλεπιδρούν με το περιβάλλον και τους υπόλοιπους ανθρώπους γύρω τους, δείχνουν σε πολύ λίγο χρόνο και με αρκετή ακρίβεια το ποιοι πραγματικά είναι. Και το ίδιο ισχύει και για εσένα. Δεν ξέρω πόσες φόρες έφυγα από ένα bar και έκανα self evaluation. Γιατί μίλησα έτσι, γιατί κοίταξα έτσι κτλ κτλ. Πολύ καλύτερο εργαλείο από οποιοδήποτε θα σου προσφέρει το HR εκεί που δουλεύεις.

Και τέλος, το bar είναι ο χώρος που μπορείς να κάνεις μια γρήγορη κοινωνιολογική ανάλυση όταν επισκέπτεσαι ένα καινούριο μέρος. Υπάρχει μια ενδιαφέρουσα δημοκρατικότητα στα περισσότερα bars, δεδομένου ότι είναι σημεία συνάντησης ανοιχτά σε όλους. Αν βρεις το κατάλληλο bar, σε οποιαδήποτε πόλη στον κόσμο, κάτσεις στην άκρη της μπάρας για να μπορείς να βλέπεις και να ακούς όσο περισσότερο μπορείς, μιλήσεις λίγο με τον bartender και παρατηρήσεις (και κρυφακούσεις, δεν θα σου κρυφτώ αναγνώστη μου) τους ανθρώπους γύρω σου, σε σχετικά λίγο χρόνο θα πάρεις μια ιδέα του τι γίνεται σε αυτό το μέρος. Και αυτός είναι ο λόγος που όταν ταξιδεύω φροντίζω πάντα να επισκέπτομαι μια λαϊκή αγορά, ένα σούπερ μάρκετ και ένα bar.

Στη Bangkok για παράδειγμα, σε όλα τα bars που επισκεφτήκαμε τους πρώτους δυο μήνες (νέοι και αθώοι) παρατήρησα το εξής. Το 90% της ώρας που μια παρέα κάθεται στη μπάρα ή το τραπέζι, όλοι είναι πάνω από τα κινητά τους και είτε φωτογραφίζουν τα ποτά τους, είτε ανταλλασουν μηνύματα. Ήταν η πρώτη ένδειξη δυο πραγμάτων που θα διαπίστωνα σύντομα. Πόση ώρα περνάει ο μέσος Ταϋλανδος 18-35 ετών στο κινητό του και κυρίως στα social media και πόσο σημαντική είναι η εικόνα, η περσόνα που δημιουργεί ο καθένας για τον εαυτό του. Καλό ή κακό δεν θα το κρίνω εγώ, αλλά μια δυο ώρες σε κάποια κεντρικά bars ήταν αρκετά για να καταλάβω αυτό που αργότερα διαφημιστικές και οι συνάδελφοι στο marketing προσπάθησαν να μου εξηγήσουν με πολύωρες παρουσιάσεις και δεκάδες slides.

Τι είναι αυτό που κάνει ένα bar διαφορετικό;

Ερώτημα δεύτερο. Γιατί είναι το 7 Jokers είναι τόσο διαφορετικό για μένα. Είναι η διακόσμηση και η τόση προσοχή στη λεπτομέρεια, από το χρώμα στους τοίχους, τις τσίρκο μινιτούρες στο bar και η μεγάλη κυρία στην κούνια που κρέμεται από το ταβάνι; Είναι τα θεατρικά φώτα που δημιουργούν μια ατμόσφαιρα που δεν έχω βρει άλλου; Είναι οι μουσικές; Τα ποτά και η εξαιρετικά ενημερωμένη κάβα; ΄Η μήπως η μεγάλη μπάρα, οι βελούδινες πολυθρόνες και το μικρό τραπέζι δίπλα στην είσοδο;

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη The 7 Jokers (@the7jokersbar.athens)

Όλα αυτά σαφώς βοηθάνε, αλλά δεν είναι αρκετά. Αυτό που κάνει τη μεγάλη διαφορά είναι η αγκαλιά της Φιλιώς, η γρήγορη κουβέντα με τον Σπύρο, ακόμα και όταν γίνεται χαμός από κόσμο, το χαμόγελο της Αρμελίνας, η συνεννόηση με νοήματα με τον Αλπέρ και ο Πάνος που θα ρωτήσει τι κάνω και όντως το εννοεί. Και θα μου φέρει το αγαπημένο μου ποτό, στο αγαπημένο μου ποτήρι, χωρίς να χρειαστεί να το ζητήσω. Και όλοι μαζί, χωρίς ίσως να το ξέρουν, με κάνουν να νιώθω σαν να είμαι σπίτι μου, όπου μπορώ να χαλαρώσω, να πιω το ποτό μου, να τα πω με τους φίλους μου και να αδειάσω το κεφάλι μου.

Η διακόσμηση, το μενού, τα ποτά, οι μουσικές κάνουν ένα bar ενδιαφέρον. Οι άνθρωποι κάνουν για μένα το 7 Jokers μοναδικό.

Εκεί θα κάναμε την κουβέντα μας αν μπορούσαμε να βρεθούμε. Και εκεί θα με βρεις όταν είμαι στην Αθήνα. Μέχρι τότε, να βρεις ένα bar που θα σε κάνει να νιώθεις όπως εμένα το 7 Jokers. Αυτό για μένα είναι FineBeing.