TA LOW ABV ΠΟΤΑ

Και φυσικά όταν ένα γεύμα ξεκινά με ένα ελαφρύ ποτό, ένα aperitif, ο καλύτερος τρόπος για να κλείσει είναι με άλλο ένα ποτό. Και αυτή την φορά μιλάμε για ένα digestif ή digestivo.

Και πάλι, η θεωρία λέει ότι μια μικρή ποσότητα αλκοόλ μετά το φαγητό βοηθά τη διαδικασία της πέψης. Εδώ, συνήθως προτιμώνται επιλογές που έχουν και λίγη ζάχαρη, όπως τα ιδιαιτέρως διαδεδομένα στην Ιταλία Amaro (οι λάτρεις των πικρών βοτανικών γεύσεων σίγουρα έχουν κάποιο Amaro στην κορυφή της λίστας των αγαπημένων τους αλκοολούχων γεύσεων) ή κάποιο λικέρ.

Η μπύρα και το κρασί ήσαν ανέκαθεν ανάμεσα στις επιλογές των low abv ποτών. Με την τεράστια πρόοδο των μπαρ, οι επιλογές έχουν πολλαπλασιαστεί. Θα αναφέρω πρώτα το αγαπημένο μου Αmericano (Bitter-Sweet Vermouth-Soda), αλλά γενικότερα τα wine-based ποτά (ποτά με βάση το κρασί ή ενισχυμένα κρασιά όπως το vermouth ή τα sherry), τα Spritz ή ακόμη και ένα καλοφτιαγμένο punch, βρίσκονται εκεί έξω για να προσφέρουν απόλαυση σε στιγμές που την έχουμε ανάγκη.

Αναφέρομαι παραπάνω σε "χτίσιμο θεμελιωδώς υγιούς σχέσης με το αλκοόλ". Είθισται να συνδυάζουμε την κατανάλωση αλκοόλ με τη διασκέδαση, με έκτακτες περιστάσεις, και ως εκ τούτου την αναζήτηση πιο έντονων γεύσεων.

Τα low abv προσφέρουν πολλά παραπάνω χωρίς να στερούνται γεύσης και η επίδραση τους είναι κυρίως ψυχική και όχι σωματική (και το γράφω όντας λάτρης των έντονων γεύσεων). Είναι τα ποτά που μπορούν να μας αποφορτίσουν κατά τη διάρκεια της ημέρας (ειδικά μετά το πέρας της εργασίας μας), να μας συντροφεύσουν ευχάριστα σε ένα διάλλειμα της καθημερινότητάς μας και να μας προσφέρουν γευστική απόλαυση. Κι όλα αυτά χωρίς το άγχος ότι μπορεί να "παρεκκλίνουμε" από οποιαδήποτε άλλη δραστηριότητα.

Στη σημερινή εποχή των μεγάλων ταχυτήτων κάθε απόδραση είναι καλοδεχούμενη. Αν ψάχνουμε και συνεργούς για να την πραγματοποιήσουμε, ένα μπαρ-καταφύγιο και ένα low abv ποτό μπορούν να εγγυηθούν την επιτυχία της.

Ας ταξιδέψουμε για λίγο στο νοσταλγικό παρελθόν, στη θρυλική εποχή του Τζέιμς Μποντ, του εμβληματικού και σαγηνευτικού bon viver κατασκόπου που γνώριζε από τις χαρές τις απολαύσεις της ζωής και ας "ακούσουμε" μέσω της γραφίδας του Ian Fleming γιατί ο ήρωάς του επιλέγει ένα low abv ποτό:

"...Ο Τζέιμς Μποντ ήπιε το πρώτο του απογευματινό ποτό στο Fouquets. Δεν ήταν ένα βαρύ ποτό. Κανείς δεν μπορεί να πιεί "σοβαρά" στα γαλλικά καφέ. Στους εξωτερικούς χώρους, σε ένα πεζοδρόμιο στον ήλιο, δεν υπάρχει "χώρος" για βότκα ή ουίσκι ή τζιν. Ένα κονιάκ ή μπράντυ με νερό (fine a l'eau) είναι ένα αρκετά αξιοπρεπές ποτό, αλλά μεθάει χωρίς να έχει πολύ καλή γεύση. Ένα ποτήρι σαμπάνιας ή σαμπάνιας με πορτοκάλι ταιριάζει πριν από το μεσημεριανό γεύμα, αλλά για απόγευμα, το ένα ποτήρι οδηγεί στο επόμενο και αυτό σε μπουκάλι μιας αδιάφορης σαμπάνιας που βάζει τα θεμέλια για μια κακή νύχτα.

Το Pernod είναι μια εφικτή επιλογή, αλλά θα πρέπει να πίνεται με παρέα, και στον Μποντ, ούτως ή άλλως, ποτέ δεν του άρεσε, μιας και η γεύση της γλυκόριζας του θύμιζε τα παιδικά του χρόνια.

Όχι, στα καφέ πρέπει να πίνεις το λιγότερο προσβλητικό από τα ποτά που προσφέρονται στις παραστάσεις και συνοδεύουν τις μουσικές κωμωδίες, και ο Μποντ έπινε πάντα το ίδιο ποτό - ένα Americano – με bitter Campari, Cinzano, μια μεγάλη φέτα λεμονιού και σόδα. Για τη σόδα διάλεγε πάντα Perrier γιατί κατά τη γνώμη του, η ακριβή σόδα είναι ο φθηνότερος τρόπος για να βελτιωθεί ένα κακό ποτό"

[Μετάφρ. από το μυθιστόρημα του Ian Fleming «A View to A Kill», 1η έκδ. 1960]